คราวนี้กลับมาอยู่ห้องพักแล้ว โชคดีมากที่ 2 คืนแรก ไม่มีคนมาอยู่ด้วยก็นอนแบบสบายย แต่พอมีคนมาอยู่ด้วยก็แบบแอบเกรงใจ เพราะเรามีลูกคนโตด้วย สังเกตมาหลายครั้งแล้ว คนเกาหลีค่อนข้างที่จะใจกว้างกับเด็กพอสมควรนะ คือเขาไม่ค่อยจะรำคาญเด็กสักเท่าไหร่ ถึงขนาดที่เขาหันมาบอกเราว่า เออ ไม่ต้องบอกให้เด็กเสียงเบาตลอดก็ได้นะคะ เขาเข้าใจธรรมชาติเด็ก เดี๋ยวถ้าเขาจะนอนหรือ อะไร เขาเอาหูฟัง กับที่อุดหูมา ไม่ต้องเกรงใจเขามาก แล้วคือไม่ใช่แค่คนนี้คนเดียวนะ คือ ทุกคนที่มาพักด้วยกัน พูดแบบนี้หมด ฟังแล้วขอบคุณเขามากๆ หลังจากขึ้นมานอนพักที่ห้องก็รู้สึกว่ามันปวดแผล ก็ทนๆไปก่อนจนแบบ ไปเมสเสจคุยกับน้องเวียดนามที่รู้จักกันตอนมานอนรพครั้งที่แล้ว น้องเขาคลอดก่อนเมธ์สักอาทิตย์สองอาทิตย์ได้ น้องก็บอกเนี่ยๆออนนี่ถ้าปวดมากก็ขอยาเขาได้เลย เราก็แบบยาแก้ปวดอ่ะเหรอ น้องก็ตอบมาใช่ๆ พอตอนกลางคืนก่อนจะนอนขอยาไป ได้ตามคำขอเลย ยาแก้ปวดแบบฉีด บ้าบอ นึกว่าจะได้ยากิน..... วันแรกจำไม่ค่อยได้แน่ชัดแล้วว่าโดนฉีดยาอะไรไปบ้าง แต่เหมือนจะมียาที่มันจะกระตุ้นให้มดลูกมันเข้าอู่เร็วขึ้นประมาณนั้น แล้วอิสายน้ำเกลือก็ยังมีอยู่ แต่พอวันที่สองเข
ชีวิตแม่บ้านเกาหลี Seojinmom